30/04/2023
Κυριακή των Μυροφόρων
Ο λαός του Θεού
Σήμερα, στην περίοδο μετά το Πάσχα, γιορτάζουμε την Κυριακή των Μυροφόρων. Όλα τα κείμενα της ακολουθίας καθώς και το ευαγγελικό ανάγνωσμα, που ακούσαμε στη Λειτουργία, μας φέρνουν στο νου την ανάμνηση αυτών των γυναικών που πρώτες χάρηκαν την εμφάνιση του Αναστάντος Χριστού.
Το γεγονός ότι ήταν οι πρώτες μας φαίνεται αρχικά λίγο παράξενο. Στην επίγεια ζωή του Χριστού, οι κατ’ εξοχήν σύντροφοί Του, σύντροφοι της κάθε στιγμής, υπήρξαν οι Απόστολοι. Οι γυναίκες αυτές ακολουθούσαν επίσης τον Χριστό αλλά διακριτικά, λίγο στη σκιά. Πως γίνεται, λοιπόν, και ο Αναστάς εμφανίζεται πρώτα στις άγιες αυτές γυναίκες, τις Μυροφόρες, και κατά δεύτερο λόγο στους Αποστόλους; Και πως γίνεται να επιφορτίζονται αυτές να ειδοποιήσουν τους Αποστόλους, να τους αναγγείλουν το «Χριστός Ανέστη»; Πώς γίνεται δηλαδή να εμφανίζονται οι Απόστολοι σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με εκείνες που αξιώθηκαν της θέας του Αναστημένου Χριστού;
Οι Απόστολοι ορίστηκαν από τον Χριστό ως αρχηγοί της γεννωμένης Εκκλησίας. Αυτοί αντιπροσωπεύουν τον Χριστό στους κόλπους της, καθώς και στους κόλπους των χριστιανικών κοινοτήτων που επρόκειτο να ακολουθήσουν. Οι Απόστολοι έγιναν μάρτυρες της Αναστάσεως, και οι επίσκοποι που χειροτονήθηκαν για να τους διαδεχθούν, έχουν μέσα στην Εκκλησία ως πρωταρχική αποστολή τους να επιμηκύνουν, να διαιωνίσουν τη μαρτυρία των Αποστόλων. Αυτή θεμελιώνει την ιερατική διακονία τους
Οι άγιες Γυναίκες, πάλι, αντιπροσωπεύουν κυρίως τον λαό των χριστιανών. Πράγματι, Εκκλησία δεν είναι μόνον η ιεραρχία, δεν είναι μόνον οι επίσκοποι, αλλά όλος ο χριστιανικός λαός. Η Εκκλησία είναι ο νέος λαός του Θεού, ο νέος Ισραήλ, και ο λαός αυτός είναι οργανωμένος, λαός που ο Θεός τον θέλησε ιεραρχημένο. Ασφαλώς όλοι οι χριστιανοί, αν και είναι ζηλωτές, έχουν «αίσθηση πίστεως» που τους επιτρέπει να κοινοποιούν στους επισκόπους κάποιες αλήθειες που αντιλαμβάνονται, όπως οι Μυροφόρες, οι πρώτες που έλαβαν το μήνυμα της Αναστάσεως. Αλλά, κατά το θέλημα του Θεού , υπάρχουν στην Εκκλησία οι επίσκοποι, το σώμα της Ιεραρχίας, το έργο της οποίας υλοποιείται από τους ιερείς, οι οποίοι με τη σειρά τους είναι αντιπρόσωποι των τοπικών επισκόπων στις διάφορες ενορίες, και ακολουθεί ο πιστός λαός. Δεν πρέπει δε ποτέ να ξεχνάμε ότι ο λαός αυτός είναι και το σημαντικότερο, με την έννοια ότι όλη η διακονία των επισκόπων και των βοηθών τους, των εφημερίων, τίθεται στην υπηρεσία του αγιασμού αυτού ακριβώς του λαού. Σκοπός της δράσεως του αποστολικού σώματος, των επισκόπων, είναι αυτός ο αγιασμός: να ζει ο Χριστός στον κάθε πιστό, στον κάθε χριστιανό, και δι’ αυτού σε όλο το Σώμα της Εκκλησίας.
Είμαι Χριστιανός σημαίνει ότι έχω κληθεί να αυξήσω μέσα μου τη Χάρι που κατ’ αρχάς έλαβα από τα μυητικά μυστήρια της Εκκλησίας, το Βάπτισμα, το Χρίσμα και τη θεία Ευχαριστία. Όπως γνωρίζετε, τα τρία αυτά μυστήρια, κατά την παράδοση της Εκκλησίας, είναι αξεχώριστα μεταξύ τους. Ζω χριστιανικά σημαίνει ότι αυξάνω, με τη συνεργασία της ελεύθερης βούλησής μου, τη Χάρι των Μυστηρίων αυτών, ώστε να μη ζω πλέον εγώ, αλλά να ζει μέσα μου ο Χριστός. Αυτή είναι η ιδιότητα της Χάριτος του Βαπτίσματος και των άλλων Μυστηρίων – ιδιαιτέρως της Ευχαριστίας: να μην είμαστε πια μόνοι, να μην ενεργούμε μόνοι, αλλά να κατοικεί μέσα μας ο Χριστός και η Αγία Τριάς, να ζει ο Χριστός μέσα μας.
Η παρουσία αυτή του Χριστού μέσα μας φανερώνεται με τις αγαθές εμπνεύσεις που γεννά στη συνείδησή μας, με την ορμή που μας δίνει. Εμπνέει τους λογισμούς μας, εμπνέει τα λόγια μας, εμπνέει τις πράξεις μας , ώστε να μην είναι πια εντελώς ανθρώπινα, αλλά θεανθρώπινα.
Θα το πούμε για άλλη μία φορά, σκοπός όλων αυτών είναι η αγιότητα του λαού των χριστιανών. Είναι να μπορούμε να πούμε το «ζω δε ουκέτι εγώ, ζη δε εν εμοί Χριστός». Η ζωή μου και η συμπεριφορά μου πρέπει να αντανακλούν και να παρατείνουν την παρουσία του Χριστού μεταξύ των ανθρώπων. Η αγάπη πρέπει να διαποτίζει όλες τις σκέψεις, τις κρίσεις και τις πράξεις μου- αυτό όμως θα γίνεται χάρη στην ιερατική διακονία εκείνων που με την ιερωσύνη τους είναι «ζωντανή εικόνα Χριστού» ανάμεσά μας. Να τι φανερώνει το Ευαγγέλιο των Μυροφόρων, το οποίο εξαιτίας των νοημάτων αυτών, είναι πολύ σημαντικό. Από την Κυριακή των Μυροφόρων παίρνουμε ένα καθαρά εκκλησιολογικό μάθημα, για να κατανοήσουμε πως είναι η ζωή μας μέσα στην Εκκλησία.
Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός,
Οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια·
ἑορταζέτω γοῦν πᾶσα κτίσις
- Πρώτη αιτία είναι η εξοικείωσή μας με τον κόσμο και με τη ζωή μας.
- Δεύτερη αιτία αποδυνάμωσης και νέκρωσης της πίστης μέσα μας είναι ο υπερκορεσμός του πνεύματός μας από πολλές μικρές και ανούσιες γνώσεις, ενώ απουσιάζει η μοναδική γνώση, που υπερβαίνει όλες τις άλλες.
- Τρίτη αιτία που συντελεί στο να ψυχορραγεί και να μαράζει μέσα μας η πίστη , είναι τα έργα των ανθρώπων.
- Τέταρτη αιτία της τραγωδίας της πίστης πιστεύω πως για πολλούς είναι οι πλάνες των εκπροσώπων της πίστης.
- Πέμπτη αιτία της τραγωδίας της πίστης είναι η ψευδοεπιστήμη και η ψευδοθεολογία.
- Έκτη αιτία της έκπτωσης της πίστης στον άνθρωπο είναι η κοινωνική αδικία.
- Έβδομη αιτία του θανάτου της πίστης μέσα μας είναι η ευτυχία, η ευμάρεια.